Büyükşehir Yasası kır kimliğini alt üst etti

Ziraat Mühendisleri Odası (ZMO) tarafından düzenlenen ‘Ziraat Mühendisliği 8. Teknik Kongresi’nin ardından yayınlanan sonuç bildirgesinde, birçok yönüyle Türk tarımının röntgeni çekildi. Yeni Büyükşehir Yasası’nın da masaya yatırıldığı toplantıda Büyükşehir Yasası’nın kır-kent dengelerini, varlığını, kimliğini alt üst ettiği açıklandı.

Türk Tarımı’nın masaya yatırıldığı ‘Ziraat Mühendisliği 8. Teknik Kongresi’nin sonuç bildirgesinde
şu ifadelere yer verildi:
izmir escort bayan
BÜYÜKŞEHİR YASASI KIR-KENT DENGELERİNİ ALT ÜST ETTİ
“Büyükşehir Yasası ülkede kır-kent dengelerini, varlığını, kimliğini alt üst etmiştir. Yasa ile kırsal alan, tarımsal alan, doğal kaynaklar tehdit altına girmiştir. Bunu önlemek için yasanın kaldırılması ya da sayılan unsurların yasal güvence altına alınması mutlak gerekliliktir.

AMAÇ DIŞI KULLANIM TARIM TOPRAĞINI 2,6 MİLYON HEKTAR AZALTTI
Cumhuriyetin ilk yıllarından beri sürdürülen kalkınma çabalarına paralel olarak, özellikle 1950’lerden itibaren hızlı sanayileşme; sanayileşmeye bağlı hızlı nüfus artışının doğal sonucu meydana gelen şehirleşme en önemli doğal kaynaklardan birisi olan ve yok edildiğinde tekrar kazanılamayan verimli tarım arazilerinin, ova topraklarının amaç dışı kullanılarak yok olmasına  neden olmuştur. 1949 yılında kişi başına düşen tarım alanı 7,5 dekar iken nüfus artışı ve özellikle 1980’lerden sonra artan amaç dışı kullanımlar nedeniyle kişi başına düşen tarım alanı miktarı yüzde 117 oranında azalarak 3,1 dekara gerilemiştir. Bunlara ek olarak uygulanan yanlış ve dış kaynaklı tarım politikaları nedeniyle de özellikle 2000’li yıllardan sonra işlenen tarım alanlarında da 2,6 milyon hektar azalış yaşanmıştır.

RANT UĞRUNA ÇİĞNENEN YASALAR TARIM ÜZERİNDE BÜYÜK TEHDİT
Tarım arazilerinin amacı dışında kullanılmasındaki en önemli etkenin Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün kapatılmış olması nedeniyle 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun ve tarım arazileri ile verimli ova topraklarının sahipsiz kalmış olması;  Kanunun ve uygulama yönetmeliğinin yetki ve uygulama sorumluğunun teknik bilgi, deneyim ve altyapıdan yoksun, siyasi kararlara açık Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığına dolayısı ile il müdürlüklerine verilmiş olmasından kaynakladığını göstermiştir. Türkiye’de her alanda olduğu gibi tarımda da yasaların varlığından çok uygulanmaması, çiğnenmesi, rant uğruna göz ardı edilmesi tarım toprakları ve diğer kaynaklar ile tarımsal üretim ve kırsal alanlar üzerinde giderek artan şiddette tehdit oluşturmaktadır.”